Ιούλιος
Μέσα από τα βάσανα - στη χαρά
01 Ιουλίου.
«Η μεγάλη θλίψη ήταν για το καλό μου»
( Ησαΐας 38:17 )
Ευλογημένος είναι αυτός που μπορεί να
επαναλάβει αυτά τα λόγια με ειλικρίνεια. Μακάριος εκείνος που η λύπη του δεν
σκλήρυνε την καρδιά, αλλά μετατράπηκε σε καλό για την ψυχή. Μια τέτοια επιρροή
θλίψης είναι πολύ δυνατή από τη χάρη του Θεού, είναι ο πραγματικός σκοπός και
στόχος της.
Μερικές φορές, σε στιγμές της πιο
σοβαρής θλίψης, η ψυχή υψώνεται στον Κύριο, και σε ένα ξέσπασμα ευγνωμοσύνης
για όλα τα προηγούμενα ελέη, νιώθουμε σαν μια ανεξέλεγκτη έλξη προς την Πηγή
όλων των ευλογιών, που τόσο γενναιόδωρα μας έχει χαρίσει. Νιώθουμε ότι,
αφαιρώντας μας ακόμη και τα πιο πολύτιμα πράγματα, είναι παντοδύναμος να
ενσταλάξει ξαφνικά την υπέροχη γαλήνη Του στις καρδιές μας, να ηρεμήσει την
καταιγίδα και να φωτίσει το σκοτάδι της οδυνηρής ψυχής μας με το φως Του!
Μέσα από δοκιμασίες, ο Κύριος θέλει
να μαλακώσει την καρδιά μας, να τη ζεστάνει με συμπάθεια για την ανάγκη κάποιου
άλλου και να την ανοίξει στη θλίψη κάποιου άλλου. Η στέρηση και η θλίψη είναι
το άροτρο του Θεού, που αναποδογυρίζει την ψυχή και την προετοιμάζει για το
χωράφι του Θεού. Στη βαθιά άβυσσο του πόνου, ρίχνει το σπόρο της μεγάλης
μελλοντικής χαράς. Στο απέραντο έλεός Του, ο Κύριος μερικές φορές μας στέλνει
εδώ, στην επίγεια ζωή μας, μια ζωντανή συνείδηση ότι πράγματι «τα προσωρινά
μας βάσανα δεν αξίζουν τίποτα σε σύγκριση με τη δόξα που θα αποκαλυφθεί μέσα
μας» ( Ρωμ. 8:18 )! Η απλή συνείδηση αυτού δεν είναι ήδη το μεγαλύτερο έλεος
του Θεού;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου