«Ο Κύριος θα είναι καταφύγιο για τους καταπιεσμένους, καταφύγιο σε καιρούς θλίψης» (Ψαλμ. 9:10)

 

Ένα καταφύγιο σε θλίψη

«Ο Κύριος θα είναι καταφύγιο για τους καταπιεσμένους, καταφύγιο σε καιρούς θλίψης» (Ψαλμ. 9:10)

Πού πρέπει να πάμε στη θλίψη μας; Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει βιώσει θλίψη, επομένως αυτό το ερώτημα αφορά όλους. Ο Κύριός μας και Δάσκαλός μας, τον οποίο θέλουμε να ακολουθήσουμε, μας έδειξε τον δρόμο για να καταφύγουμε σε στιγμές θλίψης: «και ενώ βρισκόταν σε αγωνία, προσευχόταν θερμότερα» (Λουκάς 22:44). Πλησιάζοντας με σκέψη στον Κήπο της Γεθσημανή, ας μάθουμε από Αυτόν αυτή την προσευχή. Μεγάλη θλίψη Τον επισκέφτηκε και προσευχήθηκε στον Πατέρα να περάσει αυτή τη θλίψη. Το παράδειγμα του Σωτήρα μας δίνει το δικαίωμα να προσευχόμαστε να μας ελευθερώσει ο Κύριος από τη θλίψη ή τον κίνδυνο που μας απειλούσε.

Αλλά η προσευχή του Υιού του Θεού ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με ένα αίσθημα πλήρους υποταγής στο θέλημα του Πατέρα: «Ούτε το δικό μου θέλημα, αλλά το δικό σου ας γίνει» (Λουκάς 22:42). Η αληθινή προσευχή, η προσευχή που ευαρεστεί τον Θεό, πρέπει πάντα να διαποτίζεται από το ίδιο πνεύμα.

Δεν ξέρουμε τι είναι καλύτερο για εμάς. Δεν ξέρουμε τι όφελος μπορεί να φέρει η θλίψη μας σε εμάς ή στους άλλους, δεν ξέρουμε τι θα χάναμε αν αυτή η θλίψη μας προσπερνούσε. Ας αφήσουμε λοιπόν τα πάντα σε Αυτόν: «Όχι το θέλημά μου, αλλά το δικό Σου ας γίνει».

Η προσευχή του Σωτήρα δεν έμεινε αναπάντητη. Έλαβε υποστήριξη και βοήθεια. Αν και το πικρό ποτήρι δεν Τον προσπέρασε, αν και έπρεπε να το πιει μέχρι την τελευταία σταγόνα, η απάντηση ήρθε με άλλο τρόπο. Η προσευχή ενίσχυσε τον Θείο Πάσχοντα και Του έδωσε τη δύναμη να πάρει πάνω Του τον βαρύ σταυρό και να τον κουβαλήσει μέχρι το τέλος. Δεν είναι αυτή η καλύτερη απάντηση σε κάθε θλίψη;

Τρεις φορές ο Σωτήρας αποσύρθηκε στα βάθη του Κήπου της Γεθσημανή, και κάθε φορά που η θνητή Του αγωνία μειωνόταν, και τελικά ο αγώνας τελείωνε, κέρδιζε τη νίκη, και η απόλυτη ειρήνη εγκαθίστατο στην ψυχή Του.

Ο Κύριος απαντά πάντα στην προσευχή. Η απάντηση έρχεται είτε άμεσα, χορηγώντας μας αυτό που ζητάμε, είτε εκφράζεται με την ευκαιρία να δεχτούμε ταπεινά και με χαρά το θέλημα του Θεού. Πηγαίνοντας στη μοναξιά για προσευχή, θα βρίσκουμε πάντα παρηγοριά και γαλήνη. Σε αυτή τη μοναξιά, ο Άγγελος του Κυρίου θα μας εμφανιστεί, ενισχύοντάς μας στη θνητή αγωνία, και θα λάβουμε τη δύναμη να υπομείνουμε κάθε δοκιμασία.

📚Από το βιβλίο «Μέρα με τη μέρα», τις οδηγίες από τις οποίες ο πατήρ Ιωάννης διάβαζε πάντα πριν από τη γενική εξομολόγηση